danielaustralia.reismee.nl

Het is vast de leeftijd!

'Goedemorgen!'
'Hey Darling! What's the time?'
'Half 11 man, hahaha!'
'Ooh haha shit. Moeten al een half uur uit deze kamer zijn.'
'Snel maar even inpakken en naar de auto gaan!'

half uur later in de auto:
'Dus uhm... koffie?'
'Koffie!'

Daar gaan we weer! Opweg naar een nieuw avontuur. Dit is dan toch echt het gedeelte waarvoor ik ben gekomen naar Australië. Een roadtrip, ontdekken hoe het er hier uit ziet aan de andere kant van de wereld. Laten we beginnen!
Na 2,5 maanden verliet ik Todmorden en begon het reizen pas echt. Naja... Met mijn reputatie natuurlijk niet meteen. Ik had weer het geluk dat de bus vier uur vertraagd was. Gelukkig zat ik te wachten in een plaatsje waar niks te beleven was en geen wifi had en was ik ook nog eens twee uur te vroeg. De druiven die ik kreeg van een gezin die even stopte voor een pauze van het rijden, deed mij veel goed.


De eindbestemming was Melbourne. Hier zou ik eerst drie dagen alleen doorbrengen voordat Floris mij zou oppikken met zijn auto. Dat deed hij dus ook. Het plan was om te beginnen in een bar om bij te praten over onze avonturen onder het genot van een geel gouden rakker. Het verbaasde mij enorm hoe moeilijk de Nederlandse taal eigenlijk is, als je een tijdje geen Nederlanders om je heen hebt. Met slecht vervormde Nederlands, -Engelse zinnen, bespraken we wat de plannen waren. Wat is daar uitgekomen? Geen idee! We hebben vooral van dag tot dag geleefd. De inleiding van dit verhaal is eigenlijk de beste samenvatting van onze roadtrip. Maar man, wat heb ik daar van genoten! Ik neem je mee in mijn beste herinnerringen van deze reis.


De wegen hier in Australië zijn erg mooi om te rijden. Soms moesten we wel 250 km lang op één rechte weg rijden en wat is er dan leuker dan een beetje klieren. Laat the lion king maar vol door de speakers galmen en ik maak er wel wat van. Ook André Hazes mocht niet uit het repertoire blijven.


Onze eerste bestemming was een natuurreservoir waar een soort boerderijtje was met tamme kangoeroes, Struisvogels, alpaca's en dingo's. Als echte dierenvrienden hebben wij een zakje met voedsel gekocht en hebben we ze allemaal gevoed. Even mooi met ze poseren, zodat er weer een mooie verzameling foto's in mijn foto album zit.


Een andere goede herinnerring is Unify, een heavy metal festival. Ja, gewoon even naar mijn favoriete muziek style luisteren. Naja, eigenlijk ken ik dit soort muziek helemaal niet, maar de mensen daar waren wel echt geweldig. De beste kapsels liepen daar rond met de mooiste tekeningen op de benen en armen en ook nog eens ontzettend aardig.


We kwamen hier terecht door Kartent, een bedrijf dat kartonnen tenten op festivals verkoopt. Natuurlijk moesten die wel eerst in elkaar geknutseld worden. Met een wel erg klein team hebben we driehonderd tenten opgezet. Wel leuk om te weten is dat het hele weekend regenachtig was, maar de tenten hebben het volgehouden.


Zelf hebben we vrij weinig van het festival gezien. Wij hebben ons meer vermaakt in de caravan van twee medewerkers die de grote circustent hadden opgezet. Dit was een groot voorbeeld van de gastvrijheid van Australiërs. Het hele weekend kregen we alcohol en eten van hun aangeboden. Als we het niet aannamen bleven ze doorzeuren dat we het moesten aannemen, want dat geeft een goed gevoel. Het hele weekend dus rondgehangen met deze Craig en John en weer goede vrienden gemaakt.


Een herinnerring uit Melbourne: Misschien de foto's gezien op Facebook van het aquarium? Wat daarna gebeurde was wel weer typisch. Tuurlijk zetten wij de auto op een drukke parkeerplaats waar je maar anderhalf uur mag staan. Nadat wij uit het aquarium kwamen en naar de auto liepen, waren wij al een kwartier te laat. Maar gelukkig de auto stond er nog. Toch even vlug eten halen, want dat kan nog wel even. Niks vermoedend lopen we de store uit en kijken naar de auto. Wat is dat nou? staat die op een wagen? fuck, rennen! Hij mocht helaas niet meer van de wagen af en moesten hem dus weer bij de politie ophalen. Floris mocht wel meerijden in de wagen. Maar wacht... wat voel ik daar in mijn zak? Kut! ik heb de autosleutels nog. Ik weer rennen achter de wagen aan, gelukkig stond het eerste stoplicht op rood. Alles toch weer goed gegaan. Naja... op die 405 dollar na die we dus kwijt zijn door dit grapje. 'Da benne geen grappuh, da zijn streken.'


Voor de rest hebben we nog de great ocean road gedaan, wat echt een prachtige weg is. Het water is strak blauw en de kliffen waren echt machtig. De kronkels in de weg maakten het rijden echt leuk en ik ben weer een ervaring rijker. De drive-in cinema mocht ook niet ontbreken en hebben stiekem twee films voor de prijs van één gehad. Daarna natuurlijk ook Sydney gedaan wat een prachtige stad is. eigenlijk te veel gedaan om op te noemen dus.


Dit allemaal gedaan met Floris. Wat een man is dat zeg. Echt, je was geweldig en ik wilde dit echt niet missen. Je bent pas 18 jaar, maar qua gedrag zaten we op hetzelfde niveau! Bedankt daarvoor!


Mazzel!

Reacties

Reacties

Jacqueline

Zo te lezen vrienden voor het leven Daniel, leuk verhaal weer. Veel pkezier nog de laatste anderhalve maand

Jan Willem

Mooi verhaal.

Betty

Mooi leventje !

Miep

Leuk Daniel!

Rob

Ik denk ik ga eens kijken of je weer wat geschreven hebt Daniël, een leuk verhaal weer.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active