'Leeft hij nog?'
'Wie?'
'Je weet wel, die ene jongen die zo per sé naar de andere kant van de wereld moest.'
'Ooh... je bedoelt Daniël!
'Ja! die ja!'
'Geen idee man. Heb helemaal niks meer van hem gehoord!'

HEY MATE! How you're doing? yeah, fine! and you? thanx!

Man, Australië... Wat ben je mooi! We zijn weer een tijdje verder en heb een beetje op mij laten wachten. Zoals u kon zien op mijn sociale platformen ben ik al vertrokken van Todmorden en heb ik al weer veel meer avonturen mee gemaakt dan u kan zien op mijn blog. Laten we dus maar weer snel terug gaan in de tijd, toen ik nog op één van de mooiste plekken van de wereld zat.

Ik neem u mee naar de tijd voor kerstmis. Stel je voor: Je zit al een tijdje op een homestead waar je al 2 maanden zit en je krijgt te horen dat een station in de buurt een kerstfeest geeft voor alle stations in de buurt. Natuurlijk ga je daar dan naartoe! Met ze vieren, Minda, Sophie, Sihle en ik, sprongen we in de afgerachte Hillux en reden we 2,5 uur achter Harvey en zijn gezin aan. Ja, buurvrouw Monica was namelijk weer niet dichtbij. Daar kwamen we dan aan hoor met twee auto's. Natuurlijk moesten wij ook weer de eerste zijn. Modieus te laat komen kennen wij namelijk niet.

Sihle had het er steeds over dat we op het feest een Nederlander tegen zouden komen die ook op Todmorden heeft gewerkt, genaamd 'Jurren'. blijkbaar was zijn naam gewoon Jeroen. Okee, leuke informatie. Naja, Jeroen zit hier al meer dan twee jaar in Australië en is echt verliefd geworden op the out back. Hij heeft een vriendin uit New Zeeland. Ik als Ras Nederlander wilde natuurlijk ff Nederlands met hem praten, maar merkte al gauw genoeg dat dat na 2 jaar heel lastig is. De woorden kwamen er moeizaam uit en je hoort heel erg het Australische accent.

Voor de rest hebben we op dat feest natuurlijk nog met veel meer mensen gepraat en heerlijk een paar biertjes achterover getikt. Als grote verrassing kwam de kerstman ook nog even langs voor de kleine kinderen (nee, dus niet voor mij).

Okee, top! dat was flashback one. Zet je Tijdmachine nu maar op 23 December 2017. Dan neem ik u mee naar Flashback two.
Ondertussen is de familie van de grote baas ook gearriveerd op de homestead om samen met ons kerstmis te vieren. Deze dag was ook nog eens speciaal, omdat mijn grote vriendin Minda Trübenbach jarig was. onze kleine meid was tiener af en werd een echte -tigger. Heel goed, twintig jaar oud dus. Daar moest natuurlijk op gedronken worden en ik kan je verzekeren dat dat ook zeker is gebeurd. Bussen, een drankspelletje wat het de mens erg moeilijk kan maken, heeft uiteindelijk bij mij de das om gedaan. Uhm... Hoe ga ik dit oudervriendelijk houden... Laten we het er maar ophouden dat in rechte lijnen lopen er niet meer voor mij in zat.

En door! Eerste kerstdag! Na het missen van het jaarlijkse kerstdweilen, heb ik toch nog een beetje kunnen genieten van de herdertjes. voor mijzelf heb ik het maar gespeeld op de blokfluit en heb ik heel lief een filmpje ontvangen van de beruchte avond dat de beste muzikanten van Nederland het beste kerstlied voor mij speelde. van mijn mede backpackers / vrienden heb ik ook kerstcadeaus gekregen. Van de Duitsers ontving ik een duits woordenboek met plaatjes, omdat ik altijd mooie Duitse woorden naar ze schreeuw. Ook ontving ik de cd van schischnaschnappie, omdat dit ook nooit ontbrak in mijn Duitse repertoire. Van Sihle ontving ik een nagelschaarsetje, omdat dit dus wel ontbrak bij mijn spullen. De pet die ik vaak op heb van JackDaniëls kreeg ik ook van Sihle. Van Harvey en zijn gezin kreeg ik een fles Jägermeister met twee shotglaasjes. Over het algemeen dus goed verwend. Mijn cadeautjes voor hun waren dus een poster van the BigBang theory, een grote muursticker van Game of Thrones en een grappig shirt. Helaas kwam alles te laat aan en hebben ze het dus na kerst gekregen. Gelukkig kregen ze zonder dat ik het wist ook nog een kerstpakket van mijn moeder met 'Oer-Hollandse' producten. ook dit kwam pas aan in Januari.

Door naar tweede kerstdag! Volgens mij zat ik op de warmste plek met kerstmis. Ooit wel eens een kerst gehad met ongeveer veertig graden? Ik nu wel! Levert in ieder geval wel weer eens andere kerst foto's op. Deze dag hebben we heerlijk geluncht met de hele familie. Eerst kregen we van de baas nog een mooie Todmorden sweater waar ik heel blij mee ben. Aan de twee kinderen van Harvey gaf de baas aan allebei een gloednieuwe fiets. PJ heeft ondertussen leren fietsen en was na kerst bijna elke dag op de fiets te vinden. Het mooie was ook nog eens dat ik in de koelbox een heleboel Heineken flesjes vond. Toen kon mijn dag helemaal niet meer stuk. De rest met de middag hebben we met elkaar doorgebracht en hebben we zelfs nog even gevolleybald. Hoef ik die familiehobby's toch niet te missen.

En dan komen we toch weer bijna aan het eind van mijn verhaal. Maar niet getreurd, want ik ga Oud en Nieuw nog even behandelen. Oud en nieuw hebben we gevierd in Harvey's huis. Nog bijkomend van de schrik dat de baas had gezegd dat we gewoon zeven uur 's ochtends zouden ontbijten, deden we met ze allen nog leuke spelletjes. Vuurwerk mag alleen door vuurwerk experts afgestoken worden en wij zaten natuurlijk ook in the middle of nowhere, dus naar buiten hoefde we niet te gaan rond twaalf uur. Nee, wij zaten aan de buis gekluisterd om het prachtige vuurwerk van Sydney op tv te zien.

Na een korte nachtrust zaten we braaf met wallen onder de ogen aan de ontbijt tafel. bakkie pleur en cerealsnaar binnen gewerkt en we konden de dag weer beginnen. Lekker in de regen blaadjes vegen, heerlijk. Om half 10 's ochtends nog naar het thuisfront gebeld, omdat jullie zo nodig weer achter moesten lopen. Ik ben gewoon de tijd vooruit.

En dat lieve mensen, was het laatste in mijn blog over Todmorden. Ik ben dankbaar voor deze ervaring en heb de meest mooie mensen ontmoet. Dit hoopje vol verschillende culturen heeft mij weer op nieuwe inzichten gebracht en hoop dat ik deze mensen nog een keer in mijn leven mag ontmoeten.

Hoe nu verder met deze mensen? Toevallig gaan Minda en Sophie morgen beginnen met hunroadtrip en verlaten morgen Todmorden. Sihle gaat gesponsord worden door Douglass en mag dus drie jaar langer blijven. Daar is hij heel blij mee, want het is voor farmers in Afrika nu heel gevaarlijk. De zomervakantie voor PJ is voorbij en krijgt nu een 'governess' op de farm. Zij gaat hem les geven in het vernieuwde klaslokaaltje die Douglass voor hem heeft laten bouwen. Harvey gaat een helikopter cursus doen, omdat dit het musteren makkelijker gaat maken. in ieder geval, ik blijf iedereen volgen en onderhoud deze vriendschappen. Met dit gezegd te hebben, sluit ik bij deze mijn verhaal.

Mazzel!